zaterdag 10 september 2016

Zoete wraak

"Ik begrijp dat je kwaad bent en dat je wraak wilt, maar dit is toch geen oplossing?" zegt de man met angst in zijn stem tegen de vrouw die naast hem staat. Hij ligt op een lange tafel, geheel ontkleed en met zijn armen en benen vastgebonden aan de poten. Zijn benen zijn hierdoor gespreid, wat hem een ongemakkelijk gevoel geeft, maar waar hij niets aan kan veranderen. Ook al niet omdat hij een brede leren band om zijn middel heeft, die hem plat op de tafel houdt en hij voor de helft verlamd is door een plaatselijk ingespoten verdovend middel.

De vrouw reageert stoïcijns en gaat rustig door met waar zij mee bezig is. "Luister nou even naar me" zegt de man nogmaals, en hij hoort tot zijn ergernis hoe zijn stem een smekende ondertoon heeft. "Als ik nou beloof dat ik het echt nooit meer zal doen, kunnen we er dan niet even over praten?" Nu kijkt de vrouw hem voor het eerst recht aan. De woede die zij voelt straalt uit haar ijskoude ogen. "Je hebt ooit een tweede kans gekregen, en die zelf verprutst. Hoeveel kansen wil je precies hebben? Nee vriend, types als jij beloven veel, maar doen daarna bitter weinig." De man slikt het gal, wat een uitweg zoekt via zijn keel, met moeite weg en begint langzaam te begrijpen dat zijn lot onvermijdelijk is. Toch weigert hij zich er zomaar bij neer te leggen. "Luister, als je nu gewoon stopt, dan heb ik al een behoorlijke straf te pakken toch? Deze waarschuwing vergeet ik echt niet snel hoor." De vrouw draait zich zonder hem nog een blik waardig te gunnen om en gaat weer verder. Even later ziet de man haar iets weggooien in de prullenbak. "Nee… je hebt het gedaan, je hebt het verdomme echt gedaan." zegt de man, en hij begint zacht te huilen.

Nogmaals smeekt hij de vrouw om te stoppen. De vrouw kijkt hem weer aan en zegt; "Zoals je zelf al vele malen hebt gezegd, kan je er niets aan doen, want het is sterker dan jou. En daarom kon je er ook niets aan doen dat je met je poten aan mijn dochter zat, haar de bosjes in sleurde en haar daar meerdere malen op beestachtige wijze verkracht hebt. Dus zie mij niet als je beul, maar als je vriend, want na vandaag kan jij je altijd beheersen." En met een simpele knip werd ook zijn tweede teelbal verwijderd.

Jan van Oranje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten