zondag 3 januari 2016

Er is er één jarig

Mevrouw van Oranje is jarig op tweede Kerstdag. Puur toevallig valt dat elk jaar weer op 26 december. Voor haar een geluk dat ze niet op tweede Paasdag jarig is, want dan is er op een gegeven moment geen touw meer aan vast te knopen. Zoals elk jaar is het weer een sport om een cadeau te kopen zonder dat ze dat in de gaten in heeft. Als je beide binnen hetzelfde bedrijf werkt, zie je veel en weet je ook zo'n beetje exact de agenda van de ander uit je hoofd. Dus dat vraag om enige creativiteit.

Dit jaar had ik het sublieme idee om in te spelen op haar moedergevoel. Werkt altijd heren. De kinderen hadden vanaf maandag vakantie. "Waarom blijf je vandaag niet lekker thuis lieverd? Is ook makkelijker met de kinderen. Anders zitten ze maar een beetje op kantoor, dat is toch ook niet alles. Of had je afspraken?" Natuurlijk had ze geen afspraken. Had ik eerst even gecheckt. Mevrouw van O. kon haar moederinstinct niet weerstaan en ging meteen overstag. Hiermee voor mij de gelegenheid creërend om op mijn gemak te kunnen shoppen.

Dit jaar werd het een bezoek aan de parfumerie in ons oh zo knusse dorpje. "Kan ik u helpen?" vroeg de mooie dame. Heel vreemd, maar overal ter wereld werken in parfumerieën uitsluitend mooie dames. Alsof alles lekkerder gaat ruiken als je mooie vrouwen bij elkaar zet. "Weet ik niet, wat kan je zoal?" vroeg ik haar. En ik weet niet of je ervaring hebt met parfumeriemutsen en humor, maar dat is net zoiets als destijds Johan Cruijff in een Feyenoordshirt. Op de een of andere manier is het gewoon een slechte combinatie. Dus de dame kijkt mij een paar seconden strak aan. Nog net niet lang genoeg om mij het idee te geven dat ze misschien meer wil dan parfum verkopen. Ze zegt vervolgens dat ze mijn vraag niet begrijpt. Mijn poging om grappig te zijn heb ik vervolgens maar gestaakt.

Na zo'n beetje elke geur onder mijn neus gekregen te hebben, heb ik gekozen voor een geurtje van Armani. Ik wist het niet meer. Ik rook de rest van de dag alleen nog maar bloemen, dus je begrijpt dat mijn keuze in de winkel puur op de naam is geweest. Ik heb zelf ook vaak Armani en ik vind die best lekker ruiken. Zoals te doen gebruikelijk heb ik meteen ook een cadeau gekocht uit naam van de kinderen. Een mandje met douchegel, bodylotion, en dergelijke dingetjes. Bij de kassa vraagt die muts of die parfum voor mezelf is. Nu was het mijn beurt om haar strak aan te kijken. Heel strak…..

Ik ga naar buiten met een hele grote tas en kom bij mijn motor met hele kleine koffer. Probleempje. Na veel geprop en het risico incalculerend dat de verpakking beschadigd, zit alles tenslotte toch in mijn koffer. Thuis aangekomen heb ik meteen het volgende probleem. Hoe krijg ik in hemelsnaam die cadeaus binnen zonder dat mevrouw van O. het ziet? Tenslotte gaat het erom dat ze denkt dat ze dit jaar vergeten wordt. Heel raar, het lukt me elk jaar weer om haar dat idee te geven. Ik kies er maar voor om alles in mijn koffer te laten zitten en wacht een goed moment af.

"Moet jij nog boodschappen doen?" vraag ik haar. "Nee, heb ik al gedaan". Kut, dat wordt hem dus niet. Ik accepteer dan maar dat alles in mijn koffer moet overnachten. Normaal gaat ze 's ochtends altijd douchen als ik klaar ben. Deze ochtend dus niet. Ik moet om negen uur de zaak open gooien en het is al half negen. Ze neemt zelfs nog een bakje koffie. Doet ze normaal ook nooit. Ik besluit ten einde raad om de hulp in te roepen van mijn zoontje. Ik zeg hem dat ik de cadeaus in het schuurtje zet en dat hij die eruit moet halen en binnen verstoppen als mama gaat douchen. Keurig doet hij wat ik hem vraag.

Gisterenavond hebben we alle cadeaus voor de kinderen in de logeerkamer gelegd. Dat doen we omdat anders de hond de grootste lol heeft 's nachts. Vanochtend liggen we nog in bed als ik mijn zoontje bij me roep. Ik vraag hem of hij misschien weet of de Kerstman geweest is. Hij gaat meteen enthousiast op pad. Mijn vrouw en ik horen hem rommelen in mijn kantoor en kastjes open en dicht doen. Niets begrijpend kijken we elkaar aan. Mijn hele kantoor ligt vol pakjes en ik begin te vrezen dat hij erover gevallen is. Hoewel je ze echt niet over het hoofd kunt zien. Dan staat hij ineens in onze slaapkamer. Met een glimlach van oor tot oor. Zonder cadeautjes, maar wel met een tas van de parfumerie. Een dag te vroeg…..

Vrolijke kerstfeest.

Jan van Oranje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten