De rotonde

Ik heb meerdere malen het 'genoegen' gehad om bij een Spaanse taxichauffeur in te stappen en ik kan je vertellen dat ik een dergelijke ervaring mijn ergste vijand nog niet zou toewensen. Nou ja, misschien juist wel, maar je begrijpt mijn punt. Met gevaar voor eigen en mijn leven wordt er ingehaald in bochten, op kruispunten en smalle bergpassen. Dat de Spaanse overheid ooit aan dergelijke waaghalzen een rijbewijs gegeven heeft, is reden genoeg om de gehele Spaanse overheid aan te klagen wegens misdaden jegens de menselijkheid.

Maar niet alleen de Spaanse taxichauffeurs zijn een ramp op wielen, ook de overige Spaanse verkeersdeelnemers hebben totaal geen benul van wat men aan het doen is als men auto rijdt. Dit heeft voor een groot deel ook te maken met de achterlijke Spaanse verkeerswet. Neem nu de regel die bepaald dat kinderen onder de 1.35 mtr. niet meer voorin mogen zitten, behalve als de achterbank reeds vol zit met andere dwergen. Dan denkt men "ach, je hebt er toch genoeg, dan maakt één meer of minder niet meer uit". Ook mogen fietsers in Spanje eindelijk onder de minimum snelheid fietsen. Tot voor kort was dit niet toegestaan en kwam het dus voor dat fietsers wettelijk verplicht waren 40 km per uur te fietsen, omdat de minimum snelheid voor alle voertuigen 50% van de maximum snelheid bedroeg. Nu is het ook meteen duidelijk waarom Spanje zoveel goede wielrenners heeft. Verder is het niet toegestaan om je elleboog meer dan 10 cm uit een open raam te laten steken, mag je niet bellen achter het stuur, maar nog wel een boek lezen en is alles wat geen vier wielen heeft bij wet vogelvrij verklaard. Maar het meest achterlijke van alles is de Spaanse rotonde. Een rotonde is, naar mijn weten en mits goed gebruikt, bedoeld om een vlotte doorstroming van het verkeer te waarborgen. Hoe werkt een rotonde in heel Europa behalve in Spanje? Je komt bij de rotonde aan en gaat, zonder het overige verkeer te hinderen, de rotonde op. Je geeft richting aan naar links, zolang je van plan bent op de rotonde te blijven. Tegelijk stuur je het voertuig naar de binnenste baan. Hierdoor blijft de buitenste baan zoveel mogelijk vrij, waardoor andere verkeersdeelnemers eenvoudig de rotonde op kunnen. Zodra je de rotonde weer wilt verlaten geef je richting aan naar rechts en stuur je, wederom zonder het overige verkeer te hinderen, naar rechts en verlaat je de rotonde. Hoe simpel kan het zijn.

Maar niet in Spanje! Hier ros je een ieder die het lef heeft om op 'jouw' rotonde te rijden van de weg, blijf je stoïcijns rechts rijden en als iemand, die per abuis op de linkerbaan terecht is gekomen, ook maar een poging doet om naar de rechterbaan te gaan, ram je jouw wagen zonder aarzelen in zijn portier. Wat er ook gebeurt, op een rotonde neem je de buitenste baan en blijf je op de buitenste baan. Met alle gevolgen van dien. Het is dus niet vreemd dat in Spanje de sleepdiensten omkomen in het werk.

Jan van Oranje

Het kippenvrouwtje

Ze houdt de kip dapper vast, ze lacht er ook bij. Een beetje verlegen, alsof ze niet goed raad weet met de wat ongewone situatie. Als ze lacht krult haar neus een beetje, wat haar een 'klein meisjes uiterlijk' geeft, terwijl ze de voor vrouwen magische 40 toch zojuist is gepasseerd. De kip, die door haar stevige greep geen kant uit kan, vindt het allemaal minder grappig, tenminste hij, of eigenlijk is het een zij, kijkt niet al te vrolijk uit haar kleine kippenoogjes. Eigenlijk kijkt de kip gewoon heel erg bang.

Het kippenvrouwtje knijpt haar ogen een beetje dicht tegen de felle zon, terwijl een grote zonnebril modieus naar achter geschoven haar hoofd siert. Ik zou in haar plaats de zonnebril op mijn neus hebben gezet, maar zo niet het kippenvrouwtje. 'Alles voor de perfecte foto' straalt ze uit. Ik bekijk de foto nog eens beter en zie rechts van haar, (of is het links van haar en voor de kijker rechts?) nog net een zwarte kip een veilig heenkomen zoeken, terwijl achter haar twee bruine kippen een witte kip de stuipen op het lijf aan het jagen zijn. Het verbaast mij telkens weer wat je allemaal op een foto kunt zien als je er wat langer naar kijkt. Uit een donker gat in de muur komt iets gekropen wat ook best een lopend 'meest veelzijdig stukje vlees' zou kunnen zijn, maar als iemand zou zeggen; "het is een eend" geloof ik het ook. Ik ga me ook altijd dingen afvragen bij een foto. Zo vraag ik me bij dit plaatje af of de kip het heeft overleeft of dat ze kort na de foto een make-over heeft gekregen en inmiddels is omgetoverd tot twee sappige drumsticks, gekruide vleugeltjes en een flinke filet, of dat ze nog even respijt heeft gekregen zodat het kippenvrouwtje elke ochtend haar vers eitje heeft. En hoe zit het met die witte kip? Heeft die kunnen ontsnappen aan zijn bruine belagers, of heeft ze uiteindelijk toch het onderspit moeten delven tegen de overmacht aan bruine soortgenoten?

Het is zomaar een foto die mij onder ogen kwam. Een blonde dame, zittend in een kippenren, met in haar handen een kip die het heel eigenwijs verdomd om fotogeniek te zijn, haar uiterste best doet om de foto te laten mislukken. Ik leg de foto weg, loop naar buiten en zie dat de kolen al lekker gloeien. De drumsticks kunnen erop.

Jan van Oranje