Ik kan natuurlijk een column schrijven over de eerste dag van Donald Trump
als president, maar dat doe ik niet. Er is inmiddels genoeg over hem
geschreven, en dus zou ik slechts in herhaling van een herhaling kunnen vallen,
en ik hou niet van herhalingen.
Ik zou het ook kunnen gaan hebben over de rust die is wedergekeerd in huize
Oranje, omdat onze extreem krolse poes geholpen is, en wij daarmee ook. Nu
hebben we een kat in huis die nog half stoned van de narcose rond probeert te
lopen, niet durft te gaan liggen omdat het waarschijnlijk te pijnlijk is en die
we angstvallig in de gaten houden, bang als we zijn voor spontane
incontinentie. Ik zou daar over kunnen schrijven, maar dat heb ik nu dus net
gedaan, en meer valt er, voorlopig, niet over te zeggen. Ik kan het ook gaan
hebben over het weer in Spanje, dat dusdanig van slag is, dat het hier meer en
meer op Lapland gaat lijken en het mij niet zou verbazen als een dezer dagen de
rayonhoofden samen komen, om de kwaliteit van het ijs te bespreken. Maar ook
dat ga ik niet doen, want dan ben ik, voor zeker, binnen nu en 5 zinnen flink
chagrijnig. Heel even dacht ik om dan maar een mooi stuk te gaan schrijven over
het Nederlands Kampioenschap langebaanschaatsen dat dit weekend verreden wordt.
Maar als ik aan schaatsen denk, denk ik aan ijs, en als ik aan ijs denk, dan
denk ik aan kou en als ik aan kou denk, moet ik meteen weer aan het klote weer
hier in Spanje denken, waar we na nachtvorst, sneeuwstormen, onweer, storm en
megahagelstenen, nu weer regen hebben die met bakken uit de hemel naar beneden
stort, en een temperatuur die maar net boven het vriespunt komt. Dan kan ik er
niets aan doen dat ik dan moet denken aan kachels die vol staan te loeien om de
kou uit een huis te krijgen dat perfect gebouwd is om de hitte buiten te
houden, en dat nu dan ook perfect doet. Hoe alle kleren vochtig aanvoelen,
omdat het nu eenmaal altijd zo verdomd vochtig is in Spaanse huizen als het
hard regent. Maar ook denk ik dan aan dikke warme truien die ik ooit in Nederland
heb weg geflikkerd omdat ik in het altijd warme Spanje ging wonen.
Ik kan hier zo chagrijnig om worden, dat is echt niet normaal. Dus schrijf
ik maar niet over het schaatsen. En zeer zeker niet over het weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten