Een poosje terug melde ik
hier dat ik behoorlijk door mijn rug was gegaan. Een hele week heb ik
meegemaakt wat echte pijn is. Ik kon niet liggen, niet zitten, niet lopen, niet
staan en niet hangen. Ik denk dat zelfs vliegen pijn had gedaan. Had.....
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik een collega heb met een wondermoeder. Ik
slikte mezelf suf aan de pijnstillers en spierverslappers. Ik liep zo stoned
als een garnaal rond, maar de pijn die bleef. Ik overwoog naar een 'kraker' te
gaan, maar dit werd mij van alle kanten afgeraden. Tot mijn collega met het
voorstel kwam dat ik mezelf moest laten behandelen door haar moeder. Hoe of wat
ze zou doen begreep ik niet helemaal, maar dat interesseerde me op dat moment
ook geen reet. Ik wilde gewoon van die pijn af. Ik bedoel, als ze al gaan
zeggen dat je rond loopt als een oude opa, dan gaat het niet helemaal lekker.
Gisteren naar 'de moeder' geweest. Het bleek dat ze Biofeedback Therapieën
geeft. Ja, ik wist ook niet wat het was. Ik kreeg twee buisjes in mijn handen
gedrukt en ze drukte met een soort per op verschillende punten van mijn vinger.
In een vlaag van verbazing was ik in afwachting van Frans Bauer die mij voor de
verborgen camera zou slepen.
Ik was als een oud mannetje daar binnengelopen. Alles deed zeer. Maar heel
langzaam voelde ik de pijn wegtrekken. Omdat ze toch bezig was pakte ze meteen
ook alle andere kwaaltjes mee. "Hoe gaat het nu?" vroeg ze. Zonder
dat ik er erg in had ging ik staan. In één beweging. Pijnloos. Ik voelde mij als
een verlamde die door de aanraking van Jezus weer kon lopen. Ik had ook sinds
tijden meer lucht. Ik merk ook dat mijn hart rustiger slaat. Vanochtend soepel
uit bed gestapt en mezelf voor het eerst in een week kunnen scheren. Ik stond
namelijk zo krom, dat ik niet eens normaal in de spiegel kon kijken.
Maandag moet ik nog een keertje terug. Om de restantjes weg te halen. Ik
zal dan meteen even vragen of ze mij het lichaam kan geven van een jonge God.
Of dat ze mij een keer over water kan laten lopen. Niets verbaast mij nu meer
namelijk. Wat ben ik blij dat ik, heel af en toe, weleens naar het advies van
anderen luister. Maar niet te vaak, want ik moet aan mijn image denken hè....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten