zondag 3 januari 2016

Mijn eerste keer...

Mijn eerste keer vergeet ik nooit meer. Ik was een jaar of 14 geloof ik. Ja, ik weet het, ik was er vroeg bij, hoewel ik jongens ken die er nog veel vroeger bij waren. Vooral de boerenzonen uit ons dorpje. Het staat me nog net zo helder voor ogen alsof het gisteren gebeurt is. Dat het spannend was, hoef ik niet te vertellen. Dat lijkt me logisch. Het gebeurde buiten, in het gras, gewoon in het weiland van Boer van Nieuwenhuyzen.

Het was begin mei en de lentezon voelde heerlijk warm aan. Ik keek naar haar. Ze was mooi, heel mooi. Ze keek mij recht in mijn ogen. Ik werd er bijna verlegen van. Ik zag haar ogen glinsteren, alsof ze wilde zeggen "doe het maar, het mag wel, ik ben er net zo klaar voor als jij". Ik streelde haar een beetje over haar toch wel forse kont. Ik kon merken dat ze dat fijn vond.

"Het gaat gebeuren" dacht ik, "het gaat echt gebeuren. Morgen ben ik niet meer de enige die HET nog nooit gedaan heeft." Mijn hart klopte achter in mijn keel, in mijn hoofd, in mijn handen, in mijn voeten. Door mijn hele lichaam voelde ik boenkeboenkeboenkeboenke….. Ik werd er zelfs een beetje misselijk van. Ik voelde mijn ontbijt omhoog komen en slikte het snel weg. Dat zou een beetje onsmakelijk zijn natuurlijk, als ik vol over haar heen zou kotsen. Als mijn vrienden dat zouden horen, was ik het lachertje van de week. Wat? Van het jaar, van de eeuw! Man, wat was ik zenuwachtig. Deze ervaring tartte elke beschrijving.

Ik wist dat ik het initiatief moest nemen, want zij zou dat nooit kunnen. Ik haalde diep adem. "Nu of nooit" dacht ik. Ik begon haar benen een beetje te strelen. Voelde een beetje raar aan. Anders dan ik gedacht had. Ik merkte dat zij hierdoor wel rustiger werd. Bijna relaxt zelfs. Ik durfde nu verder te gaan. Ik ging wat naar de binnenkant van haar benen. Zachtjes, omdat ik toch bang was dat ze op het laatste moment moeilijk zou gaan doen. Als vanzelf ging ik met mijn hand wat verder naar boven. Steeds wat verder. En hoe verder ik ging, hoe harder mijn hart ging kloppen. Ondertussen schoof ik haar benen uit elkaar zodat ik dat magische plekje makkelijker kon bereiken.

Ik ging verder omhoog, heel zachtjes. Eigenlijk raakte ik de binnenkant van haar benen alleen aan met de topjes van mijn vingers. Ze trilde een beetje. Ik kon wel merken dat ze dit vaker ervaren had, omdat ze haar benen nog iets verder uit elkaar deed. Ik was er bijna….. Nu gingen bij mij alle remmen los. Ik was niet meer te houden. Met mijn andere hand zocht ik meteen haar forse tepels. Ik kon me niet herinneren dat ik ooit zo opgewonden was geweest. Het zweet brak me aan alle kanten uit. Ja, ja, jaaaaaah!!!! Ik stond op het punt mijn eerste koe te melken.....

Jan van Oranje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten