Ik woon midden in het
centrum van ons dorpje. Met al zijn voor- en nadelen. En het centrum van een
dorpje aan de kust nodigt vakantiegangers uit. Tegenover ons is dan ook een
appartement gelegen wat in de vakantieperiodes verhuurd wordt. En op de een of
andere manier snappen de daar van hun welverdiende vakantie genietende mensen
niet dat een raam langs twee kanten doorzichtig is. Ook die in hun slaapkamer.
De doorlopende voorstelling begon dit keer met een jongeman die zo'n beetje
al zijn onderbroeken aan het proberen was en dus steeds in zijn blote slurf
stond. Minder interessant voor mij, maar mijn kinderen hadden de grootste lol.
En hoe hetero je ook bent, je hoofd draait toch automatisch de kant op van dat
slaapkamerraam. En meer specifiek richting de bungelende worst. Die gast had
dan ook een stuk gereedschap hangen waar menig pony jaloers op zou zijn. Die
jongen heeft twee weken onwetend rondgelopen met de bijnaam
"ponypaardje".
Later zaten er twee jongens in de woning die een meisje hadden meegenomen.
Al dan niet tegen betaling. Het meisje deed in ieder geval haar best om serieus
genomen te worden. Nou, dat is haar die nacht zeker gelukt! Toen ik nog jong
was en het lichaam had van een jonge God, was ik zeker niet het braafste jongetje
van de klas en ik heb meer geëxperimenteerd dan de gemiddelde
laboratoriummedewerker. Maar wat ik toen zag ging alles wat ooit in mijn
fantasieën was voorgekomen te boven. Ver te boven. Ik heb dingen gezien waarvan
ik niet wist dat het menselijk lichaam dat mogelijk maakte. En geloof me, ik
dacht echt dat ik alles wel zo'n beetje gezien had. Niet dus. De situatie
bestuderend kon ik er niets aan doen dat ik een liedje begon te neuriën;
"Van voor naar achter, van links naar rechts…."
Dan ineens zit je op je terras, genietend van een heerlijk avondzonnetje,
als daar, zonder enige vooraf gegeven waarschuwing, een soort berin zichzelf
aan gaat kleden. Hoe ze het voor elkaar gekregen heeft weet ik nu nog niet,
maar de dame wrong zich in een soort van string die zeker 6 maten te klein was.
Dat een klein stukje stof zo rekbaar kan zijn. Mevrouw moest denk ik wat
oprapen, want ineens bukte ze zich voorover, waardoor ik zicht kreeg op een
bilpartij, welke netjes in tweeën was gesplitst door een tot het uiterste gespannen
sleepkabel. Haar slaapkamerraam was compleet gevuld met bil. Alsof het volle
maan was, maar dan heel dichtbij. Ze draaide zich om en met een blik vol
ongeloof keek ik naar de plek waar haar benen bij elkaar komen. Een stukje
stof, met de afmeting van een uitgerekte postzegel, werd omringd met meer haar
dan een schaap met een wintervacht. Ik stelde mij zo voor dat haar partner met
een GPS systeem de weg moest zoeken. Dat zicht is mij gelukkig gespaard
gebleven.
Nu het seizoen zo'n beetje ten einde loopt, komen de koopjesjagers. Vaak
gezinnen met kleine kinderen. Geef ze eens ongelijk. Tot gisteren zat er een
gezin in het vakantiegebeuren met een kleine baby. Maar wel één met enorme
longen. Dat kind heeft volgens mij de hele dag én nacht honger of in zijn luier
gescheten. De eerste keer dat ik 's nachts recht overeind in mijn bed zat,
dacht ik dat het inbraakalarm afging en ik stond al met een eind hout in de
woonkamer om de inbrekers mijn huis uit te meppen, toen het tot mij doordrong
dat het lawaai van buiten kwam. Van de overkant om precies te zijn. Het viel
mij op dat er in meer woningen licht aan was dan te doen gebruikelijk om drie
uur 's nachts.
Vanochtend was het opvallend rustig aan de overkant. De rolluiken waren
allemaal dicht en de woning zag er weer net zo onbewoond uit als het grootste
deel van het jaar het geval is. Even geen blote konten meer, even geen
bengelende slurven meer, even geen lawaaibaby's meer, even rust. En als nou de
supermarkt aan de overkant wat olie in zijn rolluik wil gieten en in plaats van
om 07.00 uur om 09.00 uur zijn tent open
gooit, is het hier niet eens zo gek wonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten